Gears of War 2 – „bigger, better, more badass”

Ten tytuł jest znany wszem i wobec w światku graczy. Gra, która wstrząsnęła odbiorcami niesamowitą oprawą graficzną, świetnym gameplayem polegającym na chowaniu się za osłonami i stamtąd zdobywanie terenu kawałek po kawałku (notabene patent ten pojawił się pierwszy raz w mniej znanym kill.switch) i niesamowitą wręcz dawką testosteronu, jaką była przeładowana.  Bohaterowie o aparycji Pudziana na sterydach, nienaturalnie niskich głosach, wszechobecne „fucki” i jeszcze gorsze „tatafakery” pojawiały się w ilościach hurtowych przez całą grę, a sama rozgrywka była – nie oszukujmy się – odmóżdżająca. Owszem, kilka elementów urozmaicało strzelanie, ale na zagadki logiczne nie było co liczyć.Moim zdaniem to bardzo dobrze – shooter TPP to shooter TPP, a nie gra logiczna, ale sporo graczy miało odmienne zdanie. Narzekano też na fabułę (że słaba), narzekano na zbytnie przyklejanie się postaci do ścian (że za często robią to, chociaż nie powinny), narzekano na długość gry (że za krótka) i na multiplayera (że ma parę błędów, których być nie powinno). Narzekano, a i tak każdy w to grał, bo tytuł był przełomowy. Czy wydany w listopadzie minionego roku sequel naprawia błędy poprzedniczki, czy jeszcze bardziej je pogłębia? Zobaczmy…